Kafarnaum (dom Piotra), Jezioro Galilejskie, Dalmanuta

Po śniadaniu wyjazd do Kafarnaum gdzie znajdują się ruiny domu Piotra i synagogi w której został odrzucony Pan Jezus. Często bywał u Piotra.


Kafarnaum

Kafarnaum (hebr.) Kefar Nahum: miasteczko Nahuma. Przez arabów nazywane Tal Hum. Nazwa miasta nie jest nigdy wymieniana w Starym Testamencie, wiadomo jednak, że istniało już w II wieku p.n.e. W czasach Chrystusa miało pewne znaczenie, będąc miastem nadgranicznym, siedzibą oddziału wojsk rzymskich i miejscem poboru podatku celnego (Mt 8,5 nn oraz Mt 9,9 nn). Przez Kafarnaum przechodził jeden z ważniejszych szlaków łączących Galileę z Damaszkiem - tzw. Via Maris (200 m na północ od białej synagogi, w pobliżu rzymskiego mauzoleum odkryto kamień milowy z czasów Hadriana z napisem: Imperator Cezar Trajan Hadrian August, syn Trajana, wnuk boskiego Nerwy). Miasteczko rozciągało się na przestrzeni około 3 km wzdłuż brzegów Jeziora Genezaret w kierunku pobliskiej Tabghi. Żydowski historyk Józef Flawiusz, mówiąc o Tabdze w swym dziele zatytułowanym „Wojna Żydowska” (III, 10, 8) nazywa ją „Źródłami Kafarnaum”. Mieszkańcy Kafarnaum trudnili się przede wszystkim rolnictwem i rybołówstwem. Kafarnaum znajduje się na wysokości ok. 210 metrów n.p.m. Jak podaje Ewangelia wg św. Mateusza, Chrystus na początku swej publicznej działalności opuścił rodzinne Nazaret i udał się na granicę pomiędzy dwoma pokoleniami Zabulona i Neftalego i osiedlił się w Kafarnaum, które stało się jego miastem. To w nim nauczał w miejscowej synagodze, uzdrawiał chorych (teściową Piotra, córkę Jaira, paralityka, sługę centuriona) i wypędzał złe duchy. Po Zmartwychwstaniu Jezusa w Kafarnaum obok lokalnej gminy Żydowskiej ukonstytuować miała się jedna z pierwszych gmin judeo-chrześcijańskich, której miejscem spotkań stać się miał dom św. Piotra Apostoła.


Później przejażdżka po jeziorze Galilejskim. Piękne widoki na Górę Błogosławieństw i Kafarnaum.


Jezioro Galilejskie

Zwane Tyberiadzkim, Kineret lub Morzem Galilejskim - źródło słodkiej wody dla Izraela oraz Jordanii, położone w depresji, otoczone stromymi zboczami. Wpada do niego i wypada rzeka Jordan. Krajobraz nad jeziorem różni się wyraźnie od typowo izraelskiego, przypomina żyzną oazę lub widoki śródziemnomorskie: bujna roślinność, wysokie palmy, jaskrawokolorowe różowe i czerwone kwiaty. Jest po prostu bardzo ładnie. Na brzegach jeziora Galilejskiego nauczał Jezus Chrystus, dokonał tu też ośmiu z jedenastu cudów. Czterech z jego apostołów było tutejszymi rybakami. Nad Jeziorem Galilejskim żydowscy osadnicy założyli w 1909 roku pierwszy kibuc: Kvutzat Kinneret.


Po zakończeniu rejsu idziemy na rybę Piotra w restauracji arabskiej na jeziorem. Każdy szukał pieniążka w jej pyszczku.


Dalmanuta

Nazwa Dalmanuta pojawia się w Ewangelii tylko raz: (...) „zaraz też wsiadł z uczniami do łodzi i przybył w okolice Dalmanuty” (Mk 8, 10). Udali się więc w kierunku Dalmanuty, tajemniczego miejsca, do którego żegluje się z Panem Jezusem. Jakże głęboka analogia: istnieje tajemniczy cel „cel fascynujący” dla wszystkich, którzy wybierają Jezusa. (...) Dlatego kieruję dziś do Was zaproszenie Pana Jezusa: „Wejdźcie ze mną na łódź i popłyńmy z Panem Jezusem na drugi brzeg morza, do Dalmanuty”.


Po powrocie zwiedzamy bibliotekę w Domus Galiaeae. Została oddana do użytku w 2006 roku. Na jej centralnym miejscu znajduje się Księga Tory z XVI w.

Zdjęcia (46)

Komentarze (0)